
Το κύριο σύμπτωμα του αρχικού σταδίου της ψωρίασης είναι τα ψωριασικά εξανθήματα και πλάκες, ωστόσο, συνοδεύει ένα άτομο με την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου.
Η επιφάνεια των πλακών συχνά καλύπτεται με γκρίζα επιδρομή, παρόμοια με την παραφίνη. Ακόμη και ο όρος "λίμνες παραφίνης" σχηματίστηκε. Αυτή η πλάκα αποτελείται από νεκρά κύτταρα επιθηλίου που συσσωρεύονται στην επιφάνεια των πλακών λόγω της μειωμένης διαδικασίας απόρριψης.
Το κρεβάτι των νυχιών υπόκειται σε υπερβολική επιδείνωση, η οποία οδηγεί στην απόρριψη του νυχιού και της απώλειας. Συχνά υπάρχει ένα κόκκινο φλεγμονώδες περίγραμμα γύρω από τα νύχια.

Ένα άλλο συγκεκριμένο σημάδι της ψωρίασης θα είναι η παρουσία ενός ανοιχτού περιείου γύρω από ένα νεαρό papule, που δεν καλύπτεται ακόμη με κλίμακες. Αυτή είναι η εμφάνιση της αγγειακής αντίδρασης του δέρματος, που σημαίνει την εξέλιξη της νόσου.
Χρησιμοποιούνται ακτινοβολία υπεριώδους ακτινοβολίας (φωτοθεραπεία), λέιζερ, υπερηχογράφημα και μαγνητοθεραπεία, υπερθερμία, ηλεκτρόνια, ηλεκτροφόρηση, ηλεκτροφόρηση.
